Malzeme Listesi Yönetiminin Başlıca Avantajları
Dijital ortamda birleştirilmiş bir çalışma ortamı, mühendislik ile üretim arasındaki boşluğu kapatır. Üretim mühendisleri malzeme listesindeki öğelerin durumunu gerçek zamanlı olarak görüntüleyebilir ve malzemelerin en son tasarım güncellemeleriyle uyumluluğu sürdürdüğünden emin olabilir. Üretim ekibi, değişiklikleri sürecin erken aşamalarında başlatabilir ve mühendisliğin talep ettiği değişiklikler zor veya maliyetli olduğunda riski azaltan bir geri bildirim döngüsü sağlayabilir. Bu dijital bağlantı, ürün geliştirmede yaşanan kesintileri de en aza indirerek yeni ürünlerin pazara sürülmesini hızlandırır.
Şirketler, 3DEXPERIENCE platformu gibi platformlarda bulunan araçları kullanarak farklı departmanlar arasında merkezi malzeme listesi iş birliğinden yararlanabilir. Hatalı iletişimi önlemek ve herkesin en yeni, en doğru bilgilerle çalışmasını sağlamak aşağıdakiler gibi birçok avantaj sunar:
- Daha Düşük Geliştirme Maliyetleri: Verimsizlikleri ortadan kaldırmak ve hataları azaltmak genel proje maliyetlerini düşürür.
- Daha Kısa Sürede Gelir Elde Etme: Üretime erkenden iletilmesi ve malzeme listesinin geliştirilmesi üzerinde iş birliği yapılması, hataların ilerleyen aşamalarda üretim gecikmelerine neden olmadan önce yakalanmasına yardımcı olur.
- Rekabet Avantajı: Çevik, entegre süreçler üreticileri değişen pazar taleplerine hızlı yanıt verebilecek şekilde konumlandırır.
Tüm paydaşların kolayca erişebildiği merkezi ve doğru bir malzeme listesi veri kaynağı olmadığında kuruluşlar, bilgilerin sayısız çelişen sürümleriyle uğraşmak zorunda kalır. Mühendislik değişikliklerinin ve tasarım gelişiminin parçalı ve manuel niteliği, verilerin güncel tutulmasını neredeyse imkansız hale getirir.
Malzeme listelerini manuel olarak yönetmenin çok sayıda zorluğu vardır. Birbirinden kopuk elektronik tablolara, sistemlere ve belgelere dağılmış malzeme listesi verileri, gerektiğinde doğru bilgilere erişmeyi zorlaştırır. Zahmetli manuel görevler, değerli zamanın harcanmasına neden olarak iş akışlarını yavaşlatır. Kritik paydaşlara erişimin olmaması, tüm değişikliklerin tek bir belgede kaydedilmesini imkansız hale getirir.
